8.12.2012

Czupiradło.....



"Czupiradło" powstało pomiędzy krojeniem kiełbasy a smażeniem boczku, czego skutkiem było że przygotowanie  obiadu przedłużyło się o godzinę, osobniki płci męskiej latały jak nakręcone do kuchni w oczekiwaniu na fasaolkę po bretonsku która nijak nie chciała zrobić się sama.
ale czy ja ciągle muszę mysleć o innych?

.....Jeśli z myslenia o innych nie wychodzi nic dobrego
 zacznij wreszcie mysleć o sobie.....
:) :) :)

czarnuszka łac. Nigella damascena                                                                                                





.....no to pomyślałam....
Było takie cudowne słońce dzisiaj plus ten śnieg że poczułam jak " mnie śwędzi spust " to są poprostu siły wyższe cała inna reszta nie ma znaczenia, wyskoczyłam do ogrodu żeby uwiecznić śnieg ( który właściwie nie wiedzieć czemu rzadko fotografuje), bo kto wie czy to nie ostatnie śnieżne chwile przy takim słońcu, no i oczwiście zdjecia zimowe totalna klapa, dobrze że chociaż w pomieszczeniu zasuszone czupiradło się udało.Wynikiem dzsiejszego polowania z kamerą była "taka sobie" fasolka po bretońsku i przepyszne zdjęcia

13 komentarzy:

  1. Wielce fotogeniczna ta czarnuszka, z całą pewnością bardziej niż fasolka po bretońsku. Z tym fotografowaniem śniegu to dość trudne zadanie, chyba trzeba jakieś filtry stosować.
    Miłego, ;)
    P.S.
    A ja myślałam, że tylko u mnie nic się samo w kuchni nie chce ugotować:)))

    OdpowiedzUsuń
  2. Wow! Ale cudak!

    To prawd, że nie możemy uszczęśliwić nikogo, prócz siebie :D

    OdpowiedzUsuń
  3. za to czupiradło wyszło przepięknie, pozdrawiam serdecznie
    j

    OdpowiedzUsuń
  4. Zawsze potrafisz znalezc bardzo wdzieczny obiekt do fotografowania. Czupiradlo niezwykle majac forme i ksztalt jaki ma - zasluga Twego Lewego Oka ktore zawsze dostrzeze piekno i niecodziennosc.
    U mnie tez byla fasolka - z pozdrowieniami Serpentyna

    OdpowiedzUsuń
  5. Przepięknie się udały te zdjęcia czarnuszki. A tak przy okazji moim ulubionym serem białym jest właśnie taki z dodatkiem czarnuszki! :)
    pozdrowienia!

    OdpowiedzUsuń
  6. Nie ma siły. Jak człowieka najdzie to coś, to reszta nie jest ważna. Co tam fasolka. Piękne zdjęcia zrobiłaś i to najważniejsze.Serdeczności

    OdpowiedzUsuń
  7. No właśnie. Zdaje mi się, że jak każdy z nas się rozejrzy to też ma pewnie historie mało chwalebne.
    Ale to tez jest życie. Czy to może służyć ku przestrodze? Wydaje mi się, ze tak. Ale w małym stopniu.
    Za jakiś czas wstawię inne opowiadanie, ale tez z tego Żoliborza Oficerskiego.
    I miałem koleżankę, której rodzice byli lekarzami, profesorami. I ona MUSIAŁA też iść na medycynę!
    Poszła, medycynę skończyła, ale potem jej uprawnienie odebrali bo po prostu dostała świra mówiąc naszym językiem.
    Za duży był ciąg Jej rodziców, żeby robiła to co oni robią. Dziecka swojego w Niej nie widzieli, tylko przyszłego lekarza, najlepiej profesora.


    Bardzo lubię fasolkę po bretońsku. Ale za często Jej nie jem.
    Fotki są bardzo dobre. To znaczy technicznie i plastycznie.
    I znowu jest wrażenie trójwymiarowości jak jedno tło jest trochę nie wyraźne:)
    A jaki masz aparat? Jeśli to nie tajemnica. To się pytam

    OdpowiedzUsuń
  8. VOJTEK
    pewnie ze nie tajemnica :)roznie robie
    NIKON 300
    100
    70 plus obiektywy tu akurat jest obiektyw do macro fotografi nikonem 70

    OdpowiedzUsuń
  9. Dziękuję za odwiedziny.
    Mia mam zamiary zmieniać portalu,
    a na WP w styczniu będę trzy lata.
    Piękne makra, ale i u mnie jest co
    poczytać i... pooglądać.
    LAW
    jantoni341.bloog.pl

    OdpowiedzUsuń
  10. Niewiarygodnie piekne te Twoje zdjecia, nawet cebula wyglada bajecznie i tajemniczo!

    OdpowiedzUsuń
  11. Czupiradla sa czarodziejskie po prostu!
    Serdecznosci
    Judith

    OdpowiedzUsuń
  12. Czupiradło fotogeniczne, jak mało co;
    fasolki mi trochę żal, ale że nie miałabym i tak okazji jej zjeść, to niech tam:)

    OdpowiedzUsuń